طول،عمق و نوع آب بندی به شرایط ژئوتکنیکی و ژئومکانیکی منطقه بستگی دارد.مهمترین پارامترهای طراحی دیوار آب بند عبارتند از:میزان نفوذ پذیری تکیه گاه و پی سد و نیز مشخصات ژئوتکنیکی پی از جمله میزان و نحوه ی توسعه ی درزها،شکاف ها و ناپیوستگی های توده سنگ منطقه.هنگام مطالعه ویژگیهای زمین شناسی و توده سنگ در مرحله اکتشاف،لازم است اطلاعاتی در زمینه دامنه مقادیر نفوذپذیری هر یک از سازندهای تشکیل دهنده توده ی سنگ منطقه در طول آب بندی و نفوذپذیری در مناطق گسله یا سایر اشکال تکتونیکی،همچنین تراز آب زیرزمینی در سازندهای مختلف زمین شناسی و نیز وضعیت ومشخصات ژئوتکنیکی منطقه جمع آوری و پردازش شود. [2]
به طور معمول ،میزان نفوذپذیری سازندها در سطح بیش از عمق است و می تواند به علت آزاد شدن تنش طی دوره ی تشکیل دره و یا وجود تنش های ثقلی در عمق باشد.میزان نفوذپذیری طبیعی توسط عوامل دیگری از جمله پدیده های تکتو نیکی،انحلال و شکستگی توسط آب های نفوذی یا به وسیله ی فرآیندهای هیدروترمال می تواند تغییر کند.در مناطقی که سنگ های قابل انحلال مانند سنگ آهک،دولومیت و انیدریت وجود داشته باشد،به دلیل ایجاد پدیده کارستیک ،میزان نفوذ پذیری در عمق ممکن است افزایش یافته و توزیع طبیعی نفوذپذیری نامنظم شود.پیدایش اینگونه سنگ ها در انتخاب محل سد و موقعیت و نوع آب بندی بسیار تعیین کننده است.
نظرات شما عزیزان: